کوثر عترت

یادداشت وارده؛

حشمت اله داودیان مدرس دانشگاه

یکی از اسرار آفرینش این است که هر فردی علاقه دارد،دارای فرزندی باشد تا او را به دلخواه خود تربیت کند و به یادگار بگذارد.هر انسانی فرزندش را از بقایای وجود خویش محسوب می دارد.پیامبر (ص) و حضرت خدیجه (سلام الله علیها)نیز چنین آرزوی داشت.

پیامبر اکرم (ص)به خوبی می دانست که باید پس از او افرادی باشند تا در تعقیب هدفش جدیت و کوشش نمایند و طبعا دلش می خواست که آن افراد فداکار از نسل خودش بوجود آیند،اما متاسفانه پسران آن حضرت به نام های عبدالله و قاسم در کودکی وفات یافتند.افرادی چون عاص بن وائل به جای آنکه به ان حضرت تسلیت گوید ،در مجامع آن حضرت را ابتر می خواند.تا اینکه خدای سبحان به رسول گرامی اسلام بشارت داد که خیرات و خوبیهای زیادی به تو عطا خواهیم نمود و در پاسخ دشمنان دین خدا سوره کوثر را نازل فرمود:(ای محمد!ما کوثر را به تو دادیم ،پس برای خدا نماز بخوان و قربانی کن ،به درستی که دشمن تو خود ابتر است)

پیامبر اکرم (ص)یقین داشت که وعده های خداوند تخلف بردار نیست و نسل پاک و با برکتی از او بوجود خواهد آمد که سرچشمه و منشا تمام خوبیهای جهان خواهد شد.هنگامی وعده ذات اقدس الهی جامه عمل پوشید که زهرای مرضیه در روز جمعه بیستم جمادی الثانی سال پنجم بعثت دیده به جهان گشود و از فروغ نور ولایت افق گیتی روشن شد.آن حضرت مظهر تقوی و فضیلت و انسانیت به تمام معنا بود.

قطره ای از کمالات آن حضرت:

حضرت امام حسن (ع) می فرماید:مادرم زهر‌‌‌‌‌‌ا‌ء را در شب جمعه دیدم که تا صبح مشغول عبادت پروردگار جهان بود،دائما در حال رکوع و سجود بود تا سپیده صبح نمایان گشت،شنیدم که مومنین را یک یک دعا می کرد،عرض کردم،چرا برای خودت دعا نمی کنی‌؟فرمود:"الجار ثم الدار"یعنی اول همسایه سپس اهل خانه

شیخ طوسی در کتاب امالی از عایشه نقل کرده است که گفت: "ما رایت من الناس احداً اشبه کلاما و حدیثا برسول الله من فاطمه(علیها السلام)"یعنی در میان مردم از نظر تکلم کردن و گفتگو،کسی را شبیه تر از فاطمه (علیها السلام)به پیامبر اکرم (ص) ندیدم.وقتی فاطمه (علیها السلام)بر آن حضرت وارد می شد به او خوش آمد می گفت،دست های مبارک او را می بوسید و او را در جای خود می نشانید،و هنگامی که رسول خدا (ص)بر فاطمه (علیها السلام)وارد می شد،او از جای خود بر می خاست و به پیامبر اکرم (ص) خوش آمد می گفت و دست های نازنین او را می بوسید.    

شیخ صدوق در کتاب عیوان اخبار الرضا (علیه السلام)از امیرالمومنین(علیه السلام)و آن حضرت از رسول خدا (ص) نقل کرده است که فرمود:پروردگار سبحان به من فرمود:اگرحضرت علی (علیه السلام) را نیافریده بودم برای دخترت فاطمه (علیها السلام)از اولین و آخرین نظیر و همتا و همشأنی نبود.
شیخ صدوقی در کتاب خصال از امام صادق (علیه السلام)نقل کرده است که فرمود: «ان علیا و فاطمه بحران من العلم عمیقان » یعنی همانا علی و فاطمه (علیها السلام) دو دریای عمیق و بیکران علم و دانش اند.

امام صادق (علیه السلام)فرمود:حضرت زهرا (علیها السلام)زهرا نامیده شده است بخاطر اینکه در روز سه مرتبه درخشش نورانی برای امیرالمومنین (علیه السلام) داشت.شیخ صدوق در کتاب آمالی از ابن عباس نقل کرده است که گفت:اهل بهشت هنگامی که در بهشت غرق رحمت الهی هستند نوری را مانند نور خورشید مشاهده می کنند که درخشندگی و تابش خاصی دارد.بهشتیان گویند:خداوند !تو در کتاب عزیز خود فرموده ای :«لا یرون فیها شمسا» یعنی در بهشت خورشید را نمی بینید .پس این چه نوری است؟خداوند تبارک و تعالی جبرئیل را به سوی آنها روانه کند و به آنها بگوید:این نوری که مشاهده کردید،نور خورشید نیست بلکه علی و فاطمه (علیهما السلام)خنده ای کردند و از نور لبخند آنها چنین تابش و درخششی در بهشت ظاهر گردید.

امام باقر (علیه السلام)هرگاه مبتلا به تب می شد ،از آب خنک کمک می گرفت و صدای مبارک خود را بلند می کرد به گونه ای که تا کنار درب خانه شنیده می شد و می فرمود:یا فاطمه بنت محمد.